Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, συνέβαλε καθοριστικά στη διαμόρφωση πολλών μουσικών ρευμάτων που καθόρισαν τη σύγχρονη μουσική. Από το bebop μέχρι το modal jazz και τη fusion, ο Miles Davis πειραματίστηκε αδιάκοπα, αναζητώντας νέους ήχους και προσεγγίσεις.
Με άλμπουμ-ορόσημα όπως το Kind of Blue, κατέγραψε την απαράμιλλη ικανότητά του να επαναπροσδιορίζει την τζαζ. Η επιρροή του εκτείνεται πέρα από τη σκηνή της τζαζ, καθώς πολλοί σύγχρονοι μουσικοί αντλούν έμπνευση από το έργο και την αισθητική του.
Χωρίς την παρουσία του, η μουσική σκηνή όπως τη γνωρίζουμε σήμερα θα ήταν εντελώς διαφορετική.
Αν υπάρχει κάποιος που δεν έχει ακούσει ποτέ τις πρώτες νότες του So What, τότε πιθανόν δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς αντιπροσωπεύει η τζαζ. Ο Miles Davis ήταν ένας μουσικός που μπορούσε να αλλάξει εντελώς την αντίληψή σου για τον ήχο. Ήταν ικανός να ανατρέψει ό,τι νόμιζες ότι ήξερες για τον αυτοσχεδιασμό και να διευρύνει τα όρια της μουσικής σου σκέψης.
Ποια ήταν η κληρονομιά που άφησε ο Miles Davis στη μουσική;
Οι δίσκοι του είχαν τεράστια επίδραση, διαμορφώνοντας την εξέλιξη της κουλ τζαζ (cool jazz) και των τροπικών (modal) μεθόδων που κυριάρχησαν τη δεκαετία του ’60. Οι νότες που έπαιζε με την τρομπέτα του ήταν κάτι πολύ περισσότερο από απλές μουσικές φράσεις — ήταν επαναστατικές. Ήξερε να διαλέγει εξαιρετικούς μουσικούς και είχε μοναδική αντίληψη για την ενορχήστρωση. Ως αρχηγός μπάντας, ήταν πραγματικά ανεπανάληπτος.
Το μοναδικό όργανο που έπαιξε στη ζωή του ήταν η αγαπημένη του τρομπέτα, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να κατέχει βαθιά γνώση της μουσικής θεωρίας. Η εμπειρία του πάνω στη σκηνή και στις ατελείωτες περιοδείες του ήταν ανυπέρβλητη, προσδίδοντάς του μια ξεχωριστή καλλιτεχνική ωριμότητα.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’70, ο Miles Davis ζούσε μια έντονα δημιουργική, αλλά ταυτόχρονα εξαντλητική ζωή. Οι δίσκοι του, οι ζωντανές εμφανίσεις του, οι καταχρήσεις, οι σχέσεις του με τις γυναίκες και το αδιάκοπο, φρενήρες lifestyle τον οδήγησαν στα όριά του. Η ένταση όλων αυτών τον ανάγκασε να αποσυρθεί από τη μουσική σκηνή για πέντε χρόνια, παγώνοντας κάθε καλλιτεχνική δραστηριότητα.
Οι συνθέσεις που τον έκαναν θρύλο
Ο Miles Davis ξεχώρισε για την εντυπωσιακή ανάπτυξη και τον λυρισμό στους αυτοσχεδιασμούς του, καταφέρνοντας να δώσει νέα διάσταση στη μουσική έκφραση. Συνθέσεις όπως οι «Nardis», «Four», «Milestones», «Solar» και «So What» έχουν γίνει κλασικές και ερμηνεύονται αδιάκοπα από μουσικούς νεότερων γενιών, αποτελώντας πηγή έμπνευσης για καλλιτέχνες που αναζητούν το προσωπικό τους στίγμα στη τζαζ.
Ο Davis έκανε την επιστροφή του στις αρχές της δεκαετίας του ’80, αν και οι στιγμές που θύμιζαν τον παλιό του εαυτό ήταν πιο σπάνιες. Παρά την αλλαγή στο ύφος του, συνέχισε να είναι ιδιαίτερα δημιουργικός και δραστήριος, παραμένοντας ένας σημαντικός παράγοντας στη μουσική σκηνή μέχρι το τέλος.
Ο Miles Davis ήταν ένας καλλιτέχνης ανοιχτός στις συνεργασίες.
Συνεργάστηκε με μερικούς από τους σπουδαιότερους μουσικούς της εποχής του, όπως ο Sonny Rollins, ο Thelonious Monk, ο John Coltrane και ο Gil Evans. Μαζί τους δημιούργησε άλμπουμ που άφησαν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στην ιστορία της τζαζ, όπως το Birth of the Cool (1957), Round About Midnight (1957), Milestones (1958), Kind of Blue (1959) και Sketches of Spain (1960). Αυτοί οι δίσκοι δεν αποτέλεσαν απλώς σταθμούς στην καριέρα του, αλλά επαναπροσδιόρισαν ολόκληρα μουσικά ρεύματα.
Το ύφος του Davis ήταν λιτό και συγκρατημένο, αν και δεν έλειπαν οι στιγμές που οι φράσεις του εκρήγνυνταν σε καταιγιστικούς ήχους. Ωστόσο, η χαρακτηριστική πληθωρικότητα στο παίξιμό του κατάφερνε πάντα να καθηλώνει τους ακροατές, οδηγώντας τους σε ένα αξέχαστο μουσικό ταξίδι που άφηνε ανεξίτηλες εντυπώσεις.